بهینه سازی شبکه های آبرسانی با در نظر گرفتن اعتمادپذیری با استفاده از حداقل کردن واریانس دبی ها

هدف از ارائه این تحقیق، یافتن روشی است که در آن، بهینه سازی شبکه، با در نظر گرفتن اعتمادپذیری صورت گیرد. برای اعمال اعتمادپذیری از مفهوم یکنواخت سازی توزیع جریان لوله های شبکه و برای کمی ساختن این معیار، از مفهوم حداقل کردن واریانس دبی لوله ها استفاده می شود. در انجام بهینه سازی، با استفاده از الگوریتم ژنتیک و با اعمال تابع هزینه سالیانه به عنوان تابع هدف، قطر لوله ها و ارتفاع مخازن به عنوان متغیرهای تصمیم گیری در نظر گرفته می شوند؛ همچنین، علاوه بر قیود تأمین فشار گره ها، قید تأمین حداقل واریانس نیز اعمال می شود. در حالت اول، اعتمادپذیری شبکه بدون حذف لوله بررسی شده و در حالت دوم، اعتمادپذیری با در نظر گرفتن کلیه حالات حذف تک تک لوله ها بررسی می شود. برای مقایسه عملکرد نتایج دو حالت، تعریف دیگری از اعتمادپذیری، بانام فاکتور اعتمادپذیری شبکه (rnw)، در نظر گرفته شده و مقدار آن برای اعتمادپذیرترین و کم هزینه ترین نتیجه حاصل از هر دو حالت، محاسبه می شود. نتایج نشان می دهد که استفاده از تعریف یکنواخت سازی توزیع جریان به عنوان معیار اعتمادپذیری، اعتمادپذیری بالایی را تأمین می کند.